Vertalers hebben een onbedwingbare neiging om hun vak te vergelijken met andere beroepen of bezigheden. Wie kwaad wil zegt dan: vertalen is eigenlijk geen vak en heeft zulke vergelijkingen nodig, wie goed wil zegt: vertalen is zo veelzijdig dat er altijd wel een element is dat aan een ander vak doet denken. Maar, om met Babet Mossel te spreken: waarom zou een vertaler zich met de beoefenaar van een ander beroep vergelijken om het belang van zijn werk te verdedigen? Vergelijkt een meubelmaker zich om die reden ooit met een glasblazer? Of een astrofysicus met een entomoloog? **Rien Verhoef** raadpleegde de dankwoorden die winnaars van de Martinus Nijhoffprijs in de loop der tijd uitspraken, en verbaast zich over de hardnekkige neiging van vertalers om zichzelf altijd maar te vergelijken met beoefenaars van ándere beroepen.
