Een vermeldenswaardige gebeurtenis in het vertaaljaar 2014 was de verschijning van een nieuwe complete Bijbelvertaling in het Nederlands: de Bijbel in Gewone Taal (BGT. In het vorige nummer van Filter werden de vertaaluitgangspunten en vertaalaanpak toegelicht door Matthijs de Jong en Clazien Verheul, die beiden verbonden zijn aan het Nederlands Bijbelgenootschap en hebben meegewerkt aan de vertaling. Doel van de BGT was volgens de auteurs ‘een vertaling van de Bijbel die begrijpelijk zou zijn voor een zo groot mogelijk lezerspubliek’. In het voorwoord bij de uitgave van de BGT schrijft het Nederlands Bijbelgenootschap zelfs: ‘Het doel was om een bijbel beschikbaar te stellen die voor iedereen begrijpelijk is’ (cursivering van mij). Zo’n vertaling was er volgens De Jong en Verheul nog niet. De nog maar tien jaar geleden verschenen Nieuwe Bijbelvertaling (NBV; Uitgeverij Jongbloed, 2004) richtte zich volgens beide auteurs weliswaar ‘op een brede doelgroep’, maar ‘wilde ook de standaardvertaling worden voor literair en cultureel gebruik’. Zij typeren de NBV als een literaire vertaling, die gebruikmaakt van ‘alle mogelijkheden van het Nederlands’ en dus ook ‘gecompliceerde zinnen, vreemde woorden, ambigue formuleringen, retorische beeldspraak en ingewikkelde beeldspraak’ bevat. Daardoor was er volgens hen naast de NBV ruimte voor ‘een vertaling die radicaal kiest voor toegankelijkheid’ of, zoals het Bijbelgenootschap in de verantwoording bij de bgt schrijft, ‘een vertaling die consequent kiest voor duidelijkheid en voor gewone taal’. De makers van de BGT typeren hun vertaling dan ook als ‘de duidelijkste vertaling die in het Nederlands beschikbaar is’.