Op 30 juli 2015 stuurde Walter Thys, emeritus hoogleraar neerlandistiek en vergelijkende letterkunde te Lille en Gent, de ‘allerlaatste versie’ op van zijn artikel over vertalingen in het Engels van een novelle van Karel van de Woestijne. Filter zegde toe het artikel te plaatsen, maar vroeg tijd en ruimte voor enige redactie. Enkele maanden later overleed Walter Thys (1924–2015). Het artikel, dat in zekere zin ook een leven lang vertalen behandelt, plaatsen wij omwille van het belang ervan, maar ook bij wijze van hommage en te zijner nagedachtenis. De boer die sterft heet de novelle, die als volgt begint: ‘Een oude boer lag te sterven. Op de voutkamer, in de zure lucht, stond zijn bed. De dag ging al naar den avond, en die boer lag, uit de diepte van zijn kafzak, onder de sargie die grauw en groezelig was, te kijken. In de sargie haakten zijn donkere knekelvingeren, en hij merkte het een ogenblikje, en dacht: “Daarzie, ik maak al mijnen pak”. Ik nader mijn einde.’ Thys moet deze zinnen in zijn laatste levensmaanden indringend herlezen hebben. Aan het bed van de boer uit de novelle verschijnen vijf vrouwen die achtereenvolgens de vijf zintuigen symboliseren en hem door de gebeurtenissen van zijn leven voeren. Bij Thys passeren vier vertalingen de revue die tegelijk vier stations in zijn loopbaan tot leven roepen en bovendien nagenoeg een half eeuw vertaalgeschiedenis omvatten. (tn)