Volgens Piet Schrijvers, emeritus hoogleraar Latijn en gelauwerd vertaler, leven we tegenwoordig in het derde Ovidiaanse tijdperk. Na de late middeleeuwen en de zeventiende eeuw bloeide de belangstelling voor de dichter weer op in de jaren negentig van de vorige eeuw. Steeds staat daarbij hetzelfde werk centraal, de Metamorphoses oftewel Gedaantewisselingen, om de titels van de twee nieuwe Nederlandse vertalingen die het afgelopen jaar verschenen te citeren. De eerste is van beeldend kunstenaar en tekstdichter Harrie Geelen, de tweede van Piet Schrijvers.
De Metamorfosen vertalen is alleen al vanwege de omvang van ruim 12.000 versregels een tour de force. Ovidius (43 v.Chr –17 na Chr.) herschiep het mythische universum van de oude Grieken in een ingenieuze keten van onderling verweven verhalen. Ongeveer 270 goden en mensen ondergaan een gedaanteverandering. Er is volop actie en emotie: de verbazing van Daphne als ze voelt hoe ze verandert in een laurierboom, of de wanhoop van de jager Actaeon, die wordt getransformeerd in een hert en in stukken wordt gescheurd door zijn eigen honden. De ene figuur wordt een boom, de ander een bron of een meer van tranen – de variatie in de verhalen is eindeloos, net als hun lengte, vorm of vertelperspectief. Dat perspectief is even veranderlijk als wat er verteld wordt. De mythische heldin Medea bijvoorbeeld verandert in een lange monologue intérieur van trotse koningsdochter in een hopeloos verliefd meisje. Dan neemt een alwetende verteller haar relaas over. Uitvoerig beschrijft hij hoe Medea haar schoonvader omtoverde van een bejaarde in een jongere, sterke man, om vervolgens het beroemde verhaal van haar moord op haar kinderen in een bijzin af te doen. Door het bekendste deel van het verhaal van Medea te minimaliseren verraste Ovidius zijn oorspronkelijke publiek, dat de Griekse mythologie en literatuur zeer goed kende. Met hetzelfde doel vlocht hij variaties in op oudere werken en dichtte hij lange catalogi van bergen, bomen en planten, met fantasierijke namen en magische eigenschappen. Een vertaler van de Metamorfosen moet behalve over uithoudingsvermogen en kennis over een verfijnd taalgevoel beschikken om al die registers weer te geven.