The Prelude van William Wordsworth (1770-1850) had een blijvende invloed op de Engelse, Europese en Amerikaanse romantiek gehad als de ruim 8500 regels tellende versie die hij in 1805 afrondde toen ook daadwerkelijk was gepubliceerd. Maar dat gebeurde niet. Slechts een handvol strofen en langere fragmenten uit deze revolutionaire, Proust-anticiperende, Milton-naar-de-kroon-stekende bildungs- en künstlerroman in blanke verzen zag als losse gedichten het licht. Direct ná zijn dood werd het werk integraal door zijn weduwe uitgebracht onder de titel The Prelude, or Growth of a Poet’s Mind; An Autobiographical Poem. Pas begin twintigste eeuw begon het de status te krijgen die het nu heeft.
Dichter-vertaler Jan Kuijper, die eerder al werk van Shelley en Keats in het Nederlands heeft vertaald en wiens hertaling van de Liefdesliederen van Hadewych bekroond werd met de Filter Vertaalprijs 2011, vertaalde Wordsworths hoofdwerk nu als eerste in het Nederlands. Wordsworth zelf beschouwde The Prelude als niet meer dan een inleiding tot het filosofische epos dat zijn levenswerk moest worden, werktitel: The Recluse. Zolang dat niet gepubliceerd was, mocht The Prelude niet verschijnen. The Recluse zou hij echter nooit voltooien. In 1814 kwam er één deel van uit, getiteld ‘The Excursion’. Dat alleen al telde bijna 9000 regels verdeeld over negen boeken en werd door velen als onleesbare, quasi-filosofische egotripperij weggehoond.