Juli 1948: onder de passagiers van de trans-Atlantische oceaanstomer Vulcania naar New York bevindt zich de 37-jarige Alba de Céspedes (1911-1997), samen met haar man, Franco Bounous, wie in Washington een diplomatieke functie wacht bij de ambassade van Italië. De literaire carrière van de fiere Cubaans-Italiaanse schrijfster zit op kruissnelheid, haar roem is internationaal. Een combinatie van professionele en familiale bekommernissen zorgt ervoor dat zij vier jaar lang pendelt tussen Italië, Cuba en de Verenigde Staten. Het manuscript van haar tweede roman, Dalla parte di lei (1949), vertaald door Manon Smits als Zoals zij het ziet, heeft ze net voor de reis ingeleverd bij haar uitgever Arnoldo Mondadori (1889-1971). De talloze wijzigingen die de schrijfster vervolgens aan de drukproeven aanbrengt zullen hem dwingen het lijvige boek volledig opnieuw te zetten.
Vanaf haar eerste roman, Nessuno torna indietro (1938), in 1940 vertaald door Rein Valkhoff en Anke Servaes als Jeugd in boeien, schetst Alba de Céspedes vrouwenlevens. Ze focust op het belang voor haar tijdgenotes om naast fysieke vrijheid vooral geestelijke vrijheid en beslissingsrecht te veroveren, het recht om hun bestaan in eigen handen te nemen, om te studeren en een beroep uit te oefenen, zeker na de huwelijksvoltrekking, die vanaf het fascisme tot de naoorlogse jaren onveranderd een valstrik blijkt en de maatschappelijke belofte van (huiselijk) geluk niet kan inlossen. Alba de Céspedes spreekt met kennis van zaken: ze huwde een eerste maal op vijftienjarige leeftijd en was net geen zeventien toen haar zoon Franco Carlo Manuel Antamoro de Céspedes, Franzi genaamd, werd geboren.
Met Jeugd in boeien oogstte de schrijfster niet alleen excellente kritiek, ze had meteen een internationale bestseller te pakken: het verhaal over de belevenissen van acht studentes van diverse afkomst en origine in een door nonnen gerund pension in Rome sloeg aan, in weerwil van de aanvallen van de fascistische censuur. Het boek werd verfilmd in 1943. De schrijfster ontpopte zich al snel tot een professional die de touwtjes van haar carrière strak in handen hield en alle fases van het publicatie-en lanceringsproces van haar werk en van de vele buitenlandse vertalingen nauwlettend volgde.