Archiefonderzoek kreeg al heel wat aandacht in de bestudering van het werk van Hugo Claus en dat is niet verwonderlijk gezien de veelheid aan bewaard en beschikbaar materiaal. Sinds het Antwerpse Letterenhuis in 2014 het Clausarchief verwierf en ontsloot, werden verschillende werken van Claus opnieuw tegen het licht gehouden.1 Maar het materiaal is ook een dankbare bron van informatie voor de bestudering van de vertalingen en internationale verspreiding van Claus’ werk.
Aan de hand van documenten uit uiteenlopende archieven in binnen- en buitenland kon ik in mijn doctoraatsonderzoek tekstuele en contextuele aspecten van het vertaalproces van meerdere vroegere Franse vertalingen van Claus’ werk in kaart brengen (Smeyers 2019). Archiefdocumenten kunnen gebruikt worden om evoluties tussen verschillende versies te ontwaren of om inzicht te krijgen in vertaalkeuzes die moeilijk of niet te verklaren zijn op basis van louter talige of inhoudelijke elementen. Contracten, briefwisselingen, leesrapporten en dergelijke kunnen meer duidelijkheid scheppen over de netwerken van vertalers, uitgevers, agenten en andere tussenpersonen of over hun identiteit, opvattingen en werkwijze. Aan de hand van dergelijk materiaal wil ik hier de totstandkoming van de eerste in Parijs uitgegeven vertaling van Hugo Claus’ werk ophelderen: de Franse vertaling van diens debuutroman De Metsiers (1950) als La Chasse aux canards (1953) – een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke titel van Claus’ debuutroman die in eerste instantie De Eendenjacht was gedoopt.