Eerst Maia, dan Ally, Star, Cece en Tiggy: één zus per deel, twee zussen te gaan nog op dit moment. Lucinda Riley prees de Nederlandse lezers van haar boeken gelukkig: die konden haar Zeven zussen-reeks zo’n beetje in één ruk lezen. Binge-lezen heet dat ook wel – of gewoon ‘doorlezen’ natuurlijk. Voor de vertalers was het flink doorvertalen: deel 1 kwam hier in 2017 uit (15e druk inmiddels) en in 2018 verschenen meteen de volgende vier delen, telkens zo’n 600 bladzijden. Als vertalers staan te boek Dieuwke van der Veen, Erica Disco en Kees van Weele – weggemoffeld in het colofon, op het titelblad worden ze niet vermeld. Zij zijn actief sinds respectievelijk 2010, 2006 en 1996 (volgens kb.nl), over het algemeen in het lichtere genre, waaronder Harlequinboeken. Uitgeverij Xander loopt goed binnen; verantwoordelijk uitgever Sander Knol staat lachend op de foto’s van het feestje waar de eerste plaats op de top 100-lijst van de bestsellers van 2018 gevierd werd (www.parool.nl/stadsgids/feestje-van-de-dag-de-beste-100-en-turks-fruit~a4621587/). In een van de bijschriften spreekt hij van zijn ‘team’, maar of de vertalers zich daaronder scharen valt niet op de foto’s te zien. Ik hoop in ieder geval dat zij goede contracten hebben afgesloten en net zo binnenlopen als de uitgeverij.