Vertaalherinneringen? Na een lang leven als vertaler stapelen die zich natuurlijk op. Anders dan sommige ‘laatbloeiers’ of zij-instromers mikte ik eigenlijk al vanaf het begin op dit beroep; ik wilde altijd al ‘iets met talen doen’, maar voor de klas gaan staan wilde ik absoluut niet. Mijn weg daarheen in sneltreinvaart: ik studeerde Engels en Nederlands aan het Institut für Übersetzen und Dolmetschen van de Universiteit van Heidelberg, studeerde af als gediplomeerd vertaler, gaf aan datzelfde instituut vijftien jaar les in de vertaalrichting Nederlands-Duits.
Om privéredenen verhuisde ik in 1984 naar Noord-Duitsland en begon daar een nieuwe carrière. Na vier jaar studie en vijftien jaar lesgeven brak eindelijk de tijd aan om wat ik had geleerd en gedoceerd zelf in praktijk te brengen! In het begin vertaalde ik vooral technische, juridische en kunsthistorische teksten, daarna non-fictie, aanvankelijk voornamelijk uit het Engels, want in de jaren tachtig werd er nauwelijks iets uit het Nederlands vertaald, daarna, in 1985, met aardig wat hartkloppingen (literatuur vertalen, kan ik dat wel?) mijn eerste fictievertaling, samen met mijn oud-collega Barbara Heller: Onder professoren van Willem Frederik Hermans.