De romans van Marieke Lucas Rijneveld lezen is een zeer intense ervaring. Had je tijdens De avond is ongemak te maken met de dood van de broer van de hoofdpersoon en het vernietigende rouwproces van het gezin, in Mijn lieve gunsteling kijk je vanuit het perspectief van een pedofiel die zijn obsessie met een veertienjarig meisje beschrijft en zijn succesvolle pogingen tot toenadering. Absoluut geen lichte kost.
Ik heb beide boeken eerst in het Nederlands gelezen en daarna nog eens in het Duits. Ik moet bekennen: de teksten lezen in mijn moedertaal is nog schokkender dan de bronteksten lezen. Deze ervaring laat meteen al zien dat Helga van Beuningen wederom heel goed werk heeft geleverd.
De romans van Rijneveld zitten bomvol talige en inhoudelijke bijzonderheden, maar ik wil hier focussen op slechts twee aspecten van Mijn lieve gunsteling: de titel en vervolgens het bijzondere perspectief; de veearts, de dader, laat de lezer in een oneindige bewustzijnsstroom deelhebben aan zijn obsessieve gevoelens voor het meisje dat hij ‘mijn lieve gunsteling’ noemt.