Maandag rue Christine
De moeder van de conciërge en de conciërge zullen alles binnenlaten
Als je een man bent dan kom je met mij mee vanavond
Het zou genoeg zijn als een kerel de inrijpoort vasthield
Terwijl de andere naar boven ging.
Drie aangestoken gaspitten
De bazin heeft tering
Als je klaar bent zuilen we een partijtje triktrak spelen
Een orkestleider zijn keel is ontstoken
Als je naar Tunis komt zal ikje kif doen roken
Dat lijkt te rijmen.
Stapels schoteltjes bloemen een kalender
Pim pam pim
Ik moet verdomd bijna 300 frank aan mijn huisbazin
Ik hak nog eerder mijn ja zeker af voor ik ze haar geef.
Ik zal om 20u.27 vertrekken
Zes spiegels staren elkaar altijd aan.
Ik geloof dat wij nog verder in de war zullen raken.
Beste meneer
u bent een vent van niemendal
Deze dame heeft een neus als een lintworm
Louise heeft haar bont vergeten
Ik heb geen bont en ik heb het niet koud
De Deen rookt zijn sigaret en raadpleegt de uurregeling
De zwarte kat loopt dwars door het buffet.
Die pannekoeken waren voortreffelijk
De fontein vloeit
Zwarte jurk als haar nagels
Dit is totaal onmogelijk
Alstublief meneer
De ring is in malachiet
De vloer ligt vol zaagsel
Zo is het waar
De rosse serveerster werd geschaakt door een boekhandelaar
Een journalist die ik overigens zeer vaag ken.
Luister Jacques het is ernstig wat ik je ga zeggen
Gemengde zeevaartcompagnie
Hij zegt me Meneer wilt u zien wat ik kan doen
in etsen en schilderijen
Ik heb maar een kleine dienstmeid
Na het ontbijt café du Luxembourg
Toen we daar waren stelde hij mij een dikzak voor
Die me zei
Luister het is charmant
In Smyrna in Napels in Tunesië
Maar godverdomme waar is het
De laatste keer dat ik in China was
Zo’n acht of negen jaar geleden
De Eer hangt vaak af van het uur aangegeven door
De grote Kwint
Apollinaire revisited
Hier sta ik dan
een zinnig man
die van leven en dood
kent wat een overlevende kan kennen
Zinnig? Dat weet ik niet zo zeer
Hij zingt wel maar uitsluitend
over bronst
Ik heb de bommenwerpers zien dalen
De treinen vol soldaten zien verschroeien
Mijn dierbaarste vrienden heb ik zien
sneuvelen
En van het oude en het nieuwe ken ik
wat een leven kan kennen
Zo vaak het inept concept
de platgekauwde vondst
het sleetse patent
Ooit heb ik jullie de vreemdste
wijdste domeinen willen geven
in ordening of in avontuur
Het eigen domein:
een historische neurotische
provincie
Genade
voor hen die de volmaakte orde wilden
voor ons die loerden naar avontuur
Nieuw vuur, ongeziene kleuren
Voor wensdromen
onontwarbaar
Apollinaire geloofde
in zijn horoscoop
Ik in de uitverkoop
van wanhoop
Mensen van overal
maar vooral lieden van hier lach,
lach maar!
Tot kelders en koelkasten leeg zijn.
En dan nog wat wijsheden, als adieu
als gewaarwording.
Bijvoorbeeld: een bliksem in de dageraad,
een herinnering aan heupen,
de smaak van tepel.
Iemand drong met een zilveren bestek
bij iemand naar binnen
in al die openingen
Het vuur gromde. Haar harnas siste.
De dode knielde.
Haar smaak van ijzer.
Iemand schuierde de as
van iemand zijn jas.
Er is zoveel dat ik jullie niet durf zeggen
want hier ben ik omringd
door moordzieke gekken
lasteraars, smalend onbenul
Er is zoveel dat jullie mij niet zouden laten
zeggen
Genade. Kom terug.
Ik voel me versmallen
in een werelwijde vallei
Genade. Doe het niet
voor dit tekstje voor een heksje
voor een hoekje in de krant
waarin ik heb gekwetterd
als een gebrekkige ekster
Genade. Vliegen
tot je weet maar nooit.
Wij wilden goedheid ontginnen
Dat ontzaglijk gebied
waar alles zwijgt
Ik zal de eeuw
en waar waarin
de aarde drie graden warmen
zal worden
En zie, daar komt de zomer
het gewelddadige seizoen
En mijn jeugd
is dood als de lente
Wacht met mij
op de tere, nobele vorm
die zij aanneemt
Zij? Zij heeft de gedaante
van een aanbiddelijke rosse
lach lach maar