Jong waren we destijds, begin jaren negentig. In de greep van een nieuw elan bedachten we dat we een vertaaltijdschrift moesten starten. In de binnenstad van Amsterdam, de hemel was er om bestormd te worden. Inmiddels hebben we honderd nummers gemaakt, soms goed, soms wat minder, maar de gedrevenheid bleef. Steeds kwamen er mensen bij die het vuur brandend hielpen houden, ook jonge mensen met nieuwe hemels. In dit jubileumnummer staan ze stil bij zichzelf – jonge vertalers, wie is daar nou bang voor.
