Misschien is Franz Kafka (1883-1924) van alle grote modernistische schrijvers maatschappelijk tegenwoordig nog de relevantste. Dat blijkt althans wanneer we nagaan hoezeer zijn aanwezigheid in het repertoire van iedere westerse taal is gefixeerd in bijvoeglijke naamwoorden die met zijn naam geassocieerd zijn. Hoe door en door kafkaësk zijn niet de oorzaak, het verloop en de afwikkeling van de toeslagenaffaire? Je krijgt een bericht en je bent schuldig, zo simpel kan het zijn, had Kafka aan het begin van de vorige eeuw al verzonnen. Die relevantie bleek ook afgelopen jaar weer bij de herdenking van zijn honderdste sterfdag. Overal, het meest nog in het Duitse en Tsjechische taalgebied natuurlijk, werden er tentoonstellingen georganiseerd, lezingenreeksen, forumdiscussies, cursussen, werden een biografische televisieserie gemaakt en een film, was er volop aandacht in de pers en aan de academie. En verschenen allerhande uitgaven, nieuwe edities van zijn werk, bloemlezingen, catalogi, essays, beschouwingen met daaronder uiteraard ook volop vertalingen.