Bij mijn naasten sta ik te boek als verzamelaar. Vanwege een enkel verpakkingsdoosje van Hay of Neuhaus, een handjevol boeken, Schleichbeestjes. Meer niet. Een hoarder ben ik niet, dan zou ik een stoornis hebben. Soms loop ik tegen de grens aan, maar soms smijt ik ook rustig het een en ander weg. Mijn andere eventuele stoornis is namelijk opruimzucht. Het zijn allebei dwangstoornissen, obsessief-compulsief naar verluidt. Vroeger uitte zich dat ook in onbenulligheden (was er iemand op bezoek in mijn werkkamer, dan ging ik de boeken allemaal op één lijn zetten, om beter na te denken misschien). Als ik de sites bezoek waarop je kunt testen of je een stoornis hebt, valt het wel weer mee met me. Maar iemand van mijn slag heeft wel te maken met één probleem: een teveel aan boeken. En anders dan in het geval van de blinde hoofdpersoon uit Zweigs De onzichtbare verzameling zijn die moeilijker op te ruimen.